- šidinti
- ךìdinti (-yti Svn, Slm, Vs), -ina, -ino (l. szydzić) NdŽ, KŽ, Vl, Žtn, Šmn; Kos54 1. tr. erzinti, pajuokti: Nebeturi kur akių bedėt, visi tik šìdina Žl. Šìdinąs jisai, kad žiemą reikia drūtos, o vasarą laibos Slm. ^ Šìdyk šunį, ne Petrą – man Petras giminė Kp. 2. intr. Lp, Nmn, Mtl juoktis, tyčiotis iš ko: Visi vyrai iš manę šidina – nenoriu tų bobiškų pančekų Žž. Tu nesupranti, kad jis iš tavę šidina Vv. | refl.: Tegu tik iš manę daug šìdinasi – imsiu ir išeisiu Smn. 3. tr. pravardžiuoti: Žmones pas mus visap šìdina Knv. 4. tr. apgaudinėti: Ką gi tu čia mum šìdini? Kai zoplotą tai atsiėmei ..., o peklon tai nenori eit? BM75-76(Vb). \ šidinti; apšidinti; iššidinti; pašidinti
Dictionary of the Lithuanian Language.